We zochten voor onze gehandicapte zoon buitenschoolse opvang en we kwamen gelukkig bij Zorgboerderij Beumershoek in ons dorp terecht. Toen was het nog kleinschalig en in het gezin. Jaren buitenschoolse opvang en vele logeerpartijen later en inmiddels volwassen geworden, gaf onze zoon aan graag te willen 'werken' bij de zorgboerderij. Nu 'werkt' hij er alweer jaren naar volle tevredenheid en kunnen wij een stuk zorg uit handen geven aan professionele zorgverleners. Onze zoon heeft een volwaardige 'baan' en voelt zich enorm verantwoordelijk voor al zijn taken. Hij straalt, is gelukkig en tevreden en is enorm gegroeid in zijn ontwikkeling. Wat zijn we trots op onze zoon en blij met alle zorg, aandacht en mogelijkheden die Zorgboerderij Beumershoek geeft en gegeven heeft.

Onze zoon leert veel op de zorgboerderij, zoals bijvoorbeeld het samenwerken met anderen. Daarnaast doet hij vooral veel leuke dingen, in zijn geval iets moois van hout maken zoals een tafel, stoelen en vogelhuisjes. Het groepje jongeren dat Paul begeleidt in de techniekwerkplaats leert lassen, sleutelen, verlichting repareren en hoe ze een band kunnen verwisselen. Zo hadden wij een gaatje in de buitenband van onze auto. We wonen dichtbij de zorgboerderij, dus onze zoon zei: ``Ik ga wel naar Paul en maak 'm zelf wel even!`` Hij had namelijk geleerd hoe hij een prop in een autoband moest schieten. De jongeren leren zoveel! Allemaal vaardigheden waar ze in hun latere leven wat aan hebben. Soms wordt een jongere zelfs aan een baan of goeie stageplek geholpen. Daarnaast is er ook genoeg tijd voor leuke uitjes. Zo gaan ze in de zomer naar het zwembad in Heeten, maar is er op de zorgboerderij ook een zwembad voor diegenen die liever thuis blijven. Wij zijn als ouders dus zeer tevreden!

Van mijn 11e tot en met mijn 16e ging ik met veel plezier naar Zorgboerderij Beumershoek. Ik had in die tijd enorm veel energie en die kon ik op een leuke manier kwijt op de boerderij. Ik vond het leuk om me bezig te houden met het sleutelen aan brommers, onderhoud van de caravans en klussen op de boerderij. Ik heb hier veel geleerd over allerlei technische dingen, omdat ik het lekker zelf kon uitvinden en proberen. Niks was hier te gek. Er was ook altijd goede begeleiding aanwezig. Daarnaast zorgde de gezelligheid met de andere kinderen voor een fijne sfeer. Er was altijd wel wat leuks te beleven. Inmiddels werk ik als service technicus in het Deventer Ziekenhuis, waarbij ik bijdraag aan het draaiende houden van het ziekenhuis.

Als 4-jarig jochie kwam ik op de zorgboerderij omdat ik PDD-NOS heb. Ik had voornamelijk moeite met veranderingen en onaangekondigde verrassingen. Gelukkig ging dit op de zorgboerderij steeds beter. Je kunt er jezelf zijn, jezelf ontwikkelen met behulp van goed personeel en natuurlijk het belangrijkste: plezier hebben. Ik heb er zelfs mijn 2 beste vrienden aan overgehouden. Ik keek elke week weer uit naar het moment dat ik naar de Beumershoek mocht. Vooral de klusschuur vond ik interessant en dit heeft er mede voor gezorgd dat ik tegenwoordig werkzaam ben als timmerman. Dankzij de zorgboerderij – en in het bijzonder Paul – heb ik mezelf kunnen ontwikkelen tot volwassen jongen. Ik heb er een leuke tijd gehad, veel meegemaakt en heb er herinneringen aan die ik altijd zal blijven koesteren.

Beste Paul en Gera, Bedankt dat jullie 8 jaar voor mij gezorgd hebben. Jullie hebben mij iets gegeven wat onbetaalbaar is en dat is een goede en fijne plek om op te groeien. Ik heb hier geleerd wat goed en slecht is, mijn eerste vriendinnetjes ontmoet en vrienden gemaakt voor het leven. Als ik niet luisterde dan werd ik op de trap gezet en als ik mij goed gedroeg beloonden jullie mij. Ik ging hier altijd met een goed gevoel heen en het is echt mijn tweede huis geworden. Ik vind het jammer dat ik weg ga, maar ik ben nu ook klaar voor die stap. Ik kijk heel mooi terug op de afgelopen 8 jaar. Bedankt voor alles.

Al sinds ik 9 jaar oud ben ga ik naar de zorgboerderij. Al gauw ontdek je dat het een hele fijne plek is en je er veel kan doen. Ik heb er veel vrienden en vriendinnen gemaakt waarmee we veel lol hebben en veel leuke dingen doen. Ik kan goed praten met de begeleiding als ik ergens mee zit of problemen heb helpen ze mij dan altijd super goed. Het is een tweede huis voor mij. Ik geniet daar en je hebt veel vrijheid. Je kan er zoveel doen dat je je nooit hoeft te vervelen. Het is een soort van licht in de duisternis.

Ik mag veel met de paarden doen. De begeleiders zijn heel aardig. Zij helpen mij met mijn huiswerk en met veel andere dingen die ik lastig vind. Soms blijf ik een heel weekend logeren. Dan kan ik langer bij de dieren zijn. ‘s Avonds speel ik dan vaak een gezelschapsspelletje, met een begeleider of met andere kinderen. Ik heb altijd een fijne dag als ik bij de boerderij ben.

In een tijd van hoge nood verscheen daar inmiddels 5 jaar geleden de zorgboerderij als een stip aan de horizon. Wat begon als een opvangplek, werd zorgboerderij Beumershoek algauw als een tweede thuis voor mijn kinderen. Een plaats om de moeilijke gezinsomstandigheden los te laten. Dat was het vooral in het begin. Beumershoek werd een plek om te ontspannen, je handen uit de mouwen te steken, waar je kunt doen waar je plezier uit haalt, talent verder ontwikkelt, maar ook leert om te gaan met dingen die je minder goed af gaan of liever helemaal niet wilt. Bij Beumershoek vinden mijn kinderen precies datgene dat ze nodig zijn; zorg, aandacht, een plek waar ze zich kunnen uitten of juist weer tot zichzelf kunnen komen. Daarnaast is er ruimte voor sociale interactie, vriendschappen, samenwerken, uitdagingen, werken aan doelen, maar bovenal enorm genieten van de tijd die zij daar doorbrengen. Paul en zijn team doen geweldig werk en daar zal ik als ouder altijd dankbaarheid voor blijven ervaren.

Mijn man bezocht jarenlang twee keer per week de dagbesteding bij de Beumershoek. Hij leed aan Parkinson en was daardoor beperkt in zijn mogelijkheden. Mijn man heeft bij de Beumershoek volop kunnen genieten van de activiteiten en het contact met de andere gasten. Vooral het leven op de boerderij met het zien groeien en bloeien van de planten in de tuin, gaf hem veel vreugde. Ook de gezamenlijke spelletjes en maaltijden waren voor hem waardevolle momenten. Egbert zijn laatste wens is in vervulling gegaan het was een prachtige uitvaart in de kantine van de Zorgboerderij met zijn familie, kennissen, buren, cliënten en begeleiding. Daar kijken we altijd met een warm gevoel op terug en we blijven jullie dankbaar voor de mooie herinnering wat we toen konden creëren. Onze familie heeft veel bewondering voor de manier waarop het personeel zorg draagt voor de cliënten en zich inzet om de naaste familie te ontlasten. Graag willen wij Ineke, Gera, Paul en de andere medewerkers hartelijk bedanken voor al hun goede zorgen.

Mijn vader is nu 92 en geniet nu al 5 jaar van de dagbesteding. Ook al kan hij op de boerderij door zijn leeftijd en lichamelijke klachten niet meer aan het werk in de tuin, alleen al het zijn in een andere omgeving en het buitenleven geeft hem zoveel voldoening. Tussen de middag warm eten, hier geniet hij van de producten grotendeels uit eigen tuin dit is wat mijn vader ook gewent was. ’s Ochtends wordt er gezellig samen koffie gedronken, hij leest zijn krantje, doet een activiteit en gaat af en toe op pad met Anton de vrijwilliger dieren voer halen of rond toeren in geboorte plaats Raalte. De goede zorgen op de boerderij, het buitenleven en een andere omgeving doen hem zo goed.